Vandaag is het nog precies vier weken tot de Boston Marathon. Dat betekent dat ik bijna kan gaan beginnen met taperen. De tijd gaat nu zo snel! In deze Road to Boston deel ik mijn trainingen van de afgelopen week, maar kijk ik ook vooruit. Wat ga ik komende week nog doen? Ook geef ik antwoord op een veelgestelde vraag. Wat is mijn doel in Boston?
Afgelopen trainingsweek was een pittige. Eigenlijk kwam dat vooral door mijn mentale gesteldheid en door het weer. Sinds ik mijn trainingen in Friesland doe, is het best een uitdaging om de deur uit te gaan. Hier waait het, voor mijn gevoel, altijd al hard en afgelopen week dus nog veel harder. Ik had best moeite om door weer en wind te gaan lopen en ik zag er meestal ook erg tegenop. Uiteindelijk is het wel gelukt om mijn trainingen te doen, hoewel ze niet allemaal heel lekker gingen.
Op maandag deed ik een rustig herstelloopje van 10 kilometer en op dinsdag plande ik mijn intervaltraining. Ik had helaas geen tijd om met Groningen Atletiek mee te gaan trainen dus moest ik het zelf doen. Op mijn schema stond 10 keer een 1000 meter. Een aantal versnellingen moesten tegen de wind in en daar had ik best wat moeite mee. Uiteindelijk stopte ik na 8 versnellingen, omdat ik merkte dat ik zo weinig energie had. Het was wel even genoeg voor vandaag. Luisteren naar je lichaam is ook belangrijk.
Op woensdag liep ik mijn benen los in een klein herstelloopje en op donderdagavond kon ik gelukkig wel meetrainingen met Groningen Atletiek. We liepen in 30 minuten naar een bepaald punt en in 28 minuten moesten we terug zijn. Aangezien ik me niet super goed voelde die avond, besloot ik wat rustiger aan te doen. We liepen in 5:00 per kilometer heen en kwamen in 4:40 per kilometer terug. Dat was voor mij hard genoeg. Tijdens de training leek ik overal pijntjes te hebben: buikpijn, een zere voet en last van mijn knie. Mijn knie had ik al zo lang niet meer gevoeld en daar schrok ik dan ook wel wat van. Gelukkig had ik de volgende dag geen last meer.
Vrijdag deed ik een relaxt rondje van 9 kilometer en op zaterdag stond ik 20 minuten op de loopband in de ASICS store in Amsterdam. Dit alles was voor een project rond de nieuwe MetaRide schoen van ASICS. Toen ik aan het eind van de middag terug in Friesland was, besloot ik mijn krachttraining te gaan doen. Dit deed ik vooral, omdat ik wat pijntjes voelde. Ik pakte mijn foamroller erbij en deed wat specifieke oefeningen voor mijn knie. Benieuwd welke? Je vindt ze hier!
De langste duurloop
Zondag plande ik mijn langste duurloop in. Dit had ik goed uitgezocht, want het bleek de mooiste en droogste dag van de week te zijn. Het waaide nog wel erg hard. Aangezien ik geen zin had in 35 kilometer met harde wind, liet ik me met de wind meewaaien. Bij zo’n lange duurloop is het belangrijk dat je in de laagste hartslagzones loopt. Wanneer je wind mee hebt, is dat net even iets makkelijker dan met wind tegen. Ik liep dus vanuit huis 35 kilometer richting het oosten. Daar liet ik mij weer ophalen door mijn moeder. Uiteindelijk kwam ik trouwens op 36 kilometer, omdat ik na een halve kilometer van huis nog even iets op moest halen. Zo had ik dus ineens een kilometer extra. Tijdens mijn lange duurloop deed ik nog een aantal tempowisselingen. Iedere 10 kilometer versnelde ik drie kilometer tot marathontempo. Hierdoor werd mijn gemiddelde over 36 kilometer best snel. Ik liep 4:50 min/km gemiddeld!
Mijn doel in Boston
Deze duurloop geeft me zoveel vertrouwen voor Boston! Ik voel me heel sterk en denk zeker dat ik wat minuten van mijn PR af zou kunnen halen. Dat is trouwens ook een van de meest gestelde vragen op dit moment: wat is jouw doel in Boston? Mijn belangrijkste doel is genieten, plezier hebben en een mooi avontuur beleven. Daar hoort die medaille halen zeker bij. Daar kom ik natuurlijk voor, want dat is ook met het oog op mijn grotere doel wel handig.
Toch weet ik dat ik het meeste plezier beleef, wanneer ik een goede tijd loop. Wie wil dat nou niet? Echter weet ik dat voor mij de weersomstandigheden veel invloed hebben op wat ik zou kunnen. In warm weer lopen, is me al een paar keer niet zo goed bevallen. Mocht het dus in Boston heel erg warm worden, dan ga ik zeker niet voor een PR. Indien het weer prima is, ga ik het wel proberen. Ieder PR is mooi meegenomen, maar als ik mijn trainingsresultaten bekijk, heb ik ook zeker een tijd in mijn hoofd. Daar ga ik verder geen uitspraken over doen, want dat houd ik lekker voor mezelf.
De komende week ga ik nog lekker wat kilometers maken en ook mijn marathonschoen maar weer eens aantrekken. Het wordt de laatste zware trainingsweek voor Boston, want daarna begin ik rustig met taperen en herstellen.
Hoe is jouw trainingsweek geweest? Heb je ook zo’n moeite gehad met het weer? Ik ben benieuwd!