Inmiddels ben ik ruim 13 weken zwanger. Dit betekent dat het eerste trimester er bijna opzit. Hoe heb ik het eerste trimester ervaren? En hoe zat het met hardlopen in het eerste trimester van mijn zwangerschap? Heb ik nog kunnen sporten? En hoe veel? En is het eigenlijk ook gevaarlijk wanneer je gaat hardlopen tijdens de zwangerschap? Ik deel mijn ervaringen in dit artikel.
Als ik de verhalen mag geloven is het eerste trimester van je zwangerschap niet bepaald het leukste. De hormonen gieren door je lijf en hier moet je echt aan wennen. Naast vermoeidheid, hoofdpijn en andere gekke kwaaltjes kun je ook last krijgen van misselijkheid. Dit alles samen maakt dat misschien niet staat te springen om je hardloopschoenen aan te trekken. En kan het eigenlijk wel: hardlopen tijdens je zwangerschap? Is dit niet gevaarlijk voor de baby?
Risico’s hardlopen tijdens de zwangerschap
Om die vraag meteen maar te beantwoorden: hardlopen kan in principe als je zwanger bent en het is niet gevaarlijk voor de baby. Een belangrijke opmerking hierbij is wel: ieder lichaam is anders en iedere zwangerschap is anders. Ik ben heel dankbaar en blij dat ik gewoon kan blijven lopen, maar ik weet ook dat dit niet vanzelfsprekend is. Goed luisteren naar je lichaam is ALTIJD belangrijk, en al helemaal als je zwanger bent. Je lichaam geeft zelf heel goed aan wat wel en niet kan.
Eén van de meest gestelde vragen aan mij is: kun je blijven doen wat je voor je zwangerschap deed? Deze vraag had ik zelf ook en stelde ik dan ook meteen aan mijn verloskundige. Zij vertelde me dat je gewoon mag doen wat je voor je zwangerschap deed, mits je lichaam hier goed op reageert. Ik kan het dus niet vaak genoeg zeggen: luister naar je lichaam! Voor zover ik zelf heb gelezen, is een hogere hartslag tijdens het lopen niet heel erg. Waar je wel op moet letten, is dat je lichaamstemperatuur niet te hoog oploopt. Ik zou dan ook niet gaan lopen als het buiten erg warm is. Dit schijnt niet zo goed te zijn voor de baby.
Wel is de kans op blessures groter wanneer je gaat hardlopen tijdens de zwangerschap. Dit komt door het hormoon relaxine dat vrijkomt tijdens de zwangerschap. Dit hormoon zorgt ervoor dat je kindje goed kan groeien, maar ook dat de bevalling gemakkelijker zal verlopen. Relaxine breekt het bestanddeel collageen af, waardoor spieren en banden slapper worden. Hierdoor ontstaat er meer bewegelijkheid in de gewrichten. Klachten kunnen ontstaan als de belastbare grenzen van de structuren overschreden worden. Wordt deze grens overschreden, dan ontstaat er schade met als mogelijk gevolg klachten. Daarnaast kan relaxine zorgen voor vochtophogingen, met name in gewrichten. De kans op blessures is dus groter als je gaat hardlopen tijdens je zwangerschap.
Daarnaast is mede hierdoor ook je bekken heel gevoelig. Je kindje hangt als het ware in banden aan je baarmoeder. Hardlopen lijkt dan niet de meest comfortabele beweging als je gevoelig bent voor bandenpijn of bekkenklachten. Indien je hier last van hebt, zou ik ook aanraden om naar een gespecialiseerde fysiotherapeut te gaan. Bekkenklachten kunnen ook na je zwangerschap blijvende schade aanrichten. Pas hier dus heel goed mee op!
Mijn ervaringen
Toen ik mijn zwangerschap ontdekte, voelde ik nog helemaal niks. Ik kon me dan ook niet voorstellen dat hardlopen niet verstandig was. Natuurlijk vond ik het wel even een gek idee. Schudt je baby dan niet helemaal door elkaar? Heb je een grotere kans op een miskraam? Allerlei gedachten die even door mijn hoofd spookten. Al snel probeerde ik mijn hardlooproutine vast te houden. Wat ik wel wist, is dat sporten tijdens je zwangerschap heel gezond is en aangeraden wordt.
Die eerste weken van mijn zwangerschap voelde ik me nog best fit. Ik had tot 6 á 7 weken nog geen last van kwaaltjes. Wel merkte ik meteen dat mijn tempo automatisch iets lager lag en ik sneller een hoge hartslag had. Ik deed dus heel bewust wat rustiger aan. In plaats van 5:00 min/km liep ik 5:20 min/km. Ook voelde het voor mij niet goed om lange afstanden te lopen. Veel verder dan 10 of 12 kilometer kwam ik dus niet meer. Een rondje tussen de 6 en 10 kilometer voelde voor mij prettig op dat moment.
Vanaf de zevende week voelde ik me minder fit. De vermoeidheid sloeg toe, maar ook had ik last van het zwangerschapshormoon. Hierdoor had ik ontzettende honger en bij vlagen last van misselijkheid. Sommige dagen voelden als een enorme kater, alsof ik veel te veel had gedronken de avond ervoor. Gelukkig hoefde ik niet over te geven. Het misselijke gevoel verdween vaak ook tijdens of juist na het hardlopen. Ik had op zo’n brakke dag juist behoefte om naar buiten te gaan en wat frisse lucht op te snuiven. De eerste minuten tijdens het lopen gingen dan moeizaam, maar na afloop voelde ik me weer iets meer normaal. Helaas kwam de misselijkheid dan twee keer zo hard terug als ik na het hardlopen wat ging eten.
Deze weken (tussen week 7 en week 10) liep ik iets minder dan daarvoor en ook minder dan dat ik nu, in de 14e week, weer aankan. Ik was al blij als ik rondjes van 6 of 7 kilometer kon maken. Naast misselijkheid en vermoeidheid had ik geen last van het lopen. Ik voelde nog niks aan mijn bekken. Het lopen was voor mij in ieder geval een lichtpuntje op de dag. Ook hielp het me om heel even te ontsnappen aan mijn onzekere gedachten. Want dat was zeker een zwangerschapskwaal waar ik veel last van had. De eerste weken van een zwangerschap zijn nog zo spannend en onzeker. Door meerdere keren per week een rondje te rennen, kon ik mijn gedachten even verzetten. Ik hoefde even niet te piekeren of alles daarbinnen wel goed ging.
Hoe nu verder?
Na de tiende week voelde ik me steeds beter. De ergste piek van het zwangerschapshormoon had ik blijkbaar gehad. Hierdoor had ik op veel dagen iets meer energie en daarnaast had ik minder last van misselijkheid. Zo fijn! Het hardlopen gaat vanaf die week ook weer iets gemakkelijker. Dit betekent niet dat ik veel meer loop. Ik houd het bij maximaal vijf sportmomenten per week en qua uren sport ik minder dan voor mijn zwangerschap. Langer dan een uur lopen vind ik te vermoeiend op dit moment. Ik voel aan mijn lijf dat ik na 45 tot 50 minuten wel echt op ben. Daarbij let ik ook goed op mijn hartslag. Ik vind het zelf niet prettig als deze te hoog wordt. Dit is dan ook de reden waarom ik op dit moment geen intervaltrainingen meer doe.
Tot slot kreeg ik vaak de vraag tot wanneer je kunt blijven lopen in je zwangerschap. Ook hier geldt weer: dit verschilt per persoon. De een kan misschien helemaal niet hardlopen tijdens de zwangerschap vanwege problemen met het bekken. Een ander loopt tot de bevalling door. Ik verwacht ook hierin dat je lichaam dit goed aan zal geven. Op dit moment loop ik nog zonder problemen, maar het kan best zijn dat het over een paar weken niet meer lukt.
Tot zo ver mijn ervaringen met het hardlopen tijdens de zwangerschap in het eerste trimester. Ook zal ik binnenkort een artikel schrijven over fietsen tijdens de zwangerschap, want dit heb ik weer heel anders ervaren. Verder zal er een artikel online komen over de weken voordat ik zwanger werd. Heb ik toen al iets anders gedaan qua sport? En ook wil ik graag iets delen over zwangerschap en (het verleden met) een eetstoornis. Hoe ervaar ik dit? Welke angsten komen hierbij kijken? Ik heb, zoals je ziet, genoeg ideeën wat ik kan gaan schrijven, maar laat hieronder ook vooral weten wat jij zou willen lezen. Dan houd ik hier rekening mee!
Hoe heb jij het hardlopen tijdens de zwangerschap ervaren? En heb je nog meer vragen of wil zou je iets willen lezen op mijn blog? Laat het hieronder in dan weten in de reacties.