Aanstaande zondag, op Valentijsdag, ben ik jarig. Dit jaar word ik 30: the big 3-0, dirty thirty.. Voor de meeste mensen is het toch wel even een dingetje. Eerlijk gezegd vind ik 30 worden ook wel even slikken. Maar hoe ga ik deze verjaardag vieren in coronatijd?
Jaren geleden had ik verwacht dat ik op mijn dertigste toch al wel veel dingen goed voor elkaar zou hebben. Nu wil ik niet zeggen dat ik dat niet heb, want ik heb immers een fijn huis, een geweldige relatie en een redelijk stabiele baan. Toch voelt dertig echt wel als een mijlpaal. Ik sluit het tijdperk als twintiger echt af en ga door als dertiger. Ik moet zeggen dat het wel scheelt dat in mijn omgeving al veel mensen 30 zijn.
Het is toch een beetje de leeftijd waarop mensen gaan vragen of hij nog niet op zijn knieën is gegaan en of het niet tijd wordt voor gezinsuitbreiding. Het is ook de de leeftijd waarop ik een brief in mijn bus krijg voor het bevolkingsonderzoek baarmoederhalskanker. En tot slot is het de leeftijd waarop je jezelf misschien nog wel beter kent dan ooit, steeds iets minder last hebt van onzekerheden, maar tegelijkertijd alles gewoon hetzelfde blijft.
Hoe vier je zo’n bijzondere leeftijd eigenlijk in coronatijd? Het antwoord is eigenlijk heel simpel: niet. Althans het ‘feest’ dat je zonder corona misschien had kunnen vieren, kan niet doorgaan. Natuurlijk ga ik wel zo goed mogelijk vieren dat ik 30 word. We gaan er een heel mooi verjaardagsweekend van maken. Mijn vriend heeft een weekendje weg geregeld en ik weet nog niet waar we heen gaan en wat we gaan doen. Het is een grote verrassing!
Eén ding staat vast: het wordt een onvergetelijke verjaardag en sowieso een prachtig weekend met heerlijk winterweer erbij. Ik ga volop genieten van alles wat wel kan én van mijn grote liefde, want het blijft ook een beetje Valentijnsdag natuurlijk.
Behoor jij al tot de club van dertigers? En heb jij nog plannen voor Valentijnsdag?