Gisteren stapte ik voor het eerst op mijn gravelfiets om een ritje door de verse sneeuw te gaan maken. Of ik het spannend vond? Ja! Maar het was vooral heel leuk. Ik deel in dit artikel mijn ervaringen met fietsen in de sneeuw.
Een aantal jaar geleden heb ik veel op de mountainbike door de sneeuw gefietst. Dat is uiteindelijk ook wel het meest makkelijk. Toch besloot ik gister een rondje te gaan maken op de gravelfiets. Sowieso is het jaren geleden dat er zo’n dik pak sneeuw is gevallen in Nederland. Het was dus een heel nieuwe ervaring om te gaan fietsen in de sneeuw.
Het begon natuurlijk thuis met de juiste kleding. Aangezien de gevoelstemperatuur buiten rond de -8 lag, besloot ik meerdere laagjes aan te trekken. Een sportbh, daarover een lange mouwen thermo, een longsleeve, een dun fietsjak, een dik fietsjack en een bodywarmer. Dat moest wel genoeg zijn toch? Verder droeg ik een kolletje, een haarband onder mijn helm, dikke fietshandschoenen, overschoenen en een thermolegging met daarover een dikke waterdichte fietsbroek. Voor mij was dit genoeg om warm te blijven tijdens het fietsen.
Eenmaal buiten bleek de route naar de duinen nog het meest onhandig. Door het vele strooien met zout was de weg veranderd in één grote waterplas. Hierdoor werd mijn kleding al behoorlijk nat voordat ik ook maar een meter door de sneeuw had gefietst. Jammer! Gelukkig wonen we dichtbij de duinen en na een paar kilometer kon ik de mooie besneeuwde wegen gaan fietsen. Wat was dit heerlijk! Mijn banden waren redelijk zacht en dat hielp goed om door de sneeuw heen te komen. Verder heb ik mijn snelheid aangepast, omdat ik echt even moest wennen aan de ondergrond.
De dikke verse sneeuw bleek moeilijk om doorheen te rijden, maar de licht aangereden of aangewandelde paden waren heel goed te doen. Het was nog niet te glad. Echter vermoed ik wel dat de sneeuwlaag na een aantal dagen vorst aan kan vriezen en zo een grote ijsbaan kan gaan worden. Ik weet dus niet of het over een paar dagen nog zo fijn is om te gaan doen.
De wegen met sneeuwduinen en gesmolten stukken sneeuw vond ik moeilijker om doorheen te komen. De sneeuw was dan of te diep of juist veel te zacht. Hierdoor ging ik een beetje slingeren en dit resulteerde ook in meerdere valpartijen. Echter was deze val vaak vanuit een bijna stilstand. Hierdoor heb ik er gelukkig geen last van gehad.
Wanneer je ook besluit om door te sneeuw te gaan fietsen, kan ik aanraden een route te kiezen die je kent en niet meteen een lang rondje te gaan maken. Het kan nog weleens langer gaan duren dan je had verwacht. Al met al ben ik slechts 20 kilometer op pad geweest, maar het eerste rondje fietsen in de sneeuw is een feit. De wegen waren prachtig, het was heerlijk rustig en ik heb er echt volop van genoten.
Ga jij weleens fietsen in de sneeuw? Of houd je het bij wandelen en wacht je tot de wegen weer volledig sneeuwvrij zijn?