Nog twee weken en dan is het nieuwe jaar al begonnen. Over het gekke 2020 heb ik al heel veel gezegd en geschreven. Over dat stomme virus wil ik het niet meer hebben, maar wel over het sporten in 2020. Van Strava kreeg ik namelijk een leuke terugblik te zien. Hoe zag mijn sportjaar 2020 eruit?
Het sportjaar 2020 was zo anders dan ik had verwacht tijdens de jaarwisseling. Op dat moment was ik namelijk nog vol in training voor de Tokyo Marathon. Dat zou mijn zesde en laatste major worden. Het zou de afsluiting zijn van een reeks mooie evenementen, de kers op de taart, het neusje van de zalm of de kroon op het werk. Kortom: ik was er klaar voor en had er zoveel zin in.
Hoewel de klap in februari enorm was, kijk ik daar nu anders op terug. Toen dacht ik namelijk nog dat corona alleen in China aan de orde was. Waarom kon een marathon in Japan niet doorgaan? Als ik toen wist, wat ik nu weet, was ik hier anders mee omgegaan. Dat had overigens mijn teleurstelling en verdriet niet minder groot gemaakt. Daarnaast was die marathon voor mij meer dan alleen een marathon of een medaille. Het was een afsluiting. Ik had er met bloed, zweet en tranen naar toe gewerkt. Mijn reactie had overigens ook te maken met de lading die op het (obsessieve) sporten lag. Iets dat eind vorig jaar al begon, maar pas begin dit jaar, mede door corona en de afgelaste marathon, naar de oppervlakte kwam drijven.
Hierdoor is mijn sportjaar heel anders verlopen. Iedere keer stond er een nieuw evenement in mijn agenda, dat vervolgens logischerwijs werd afgelast. Uiteindelijk heb ik slechts één fysieke wedstrijd gelopen: de Midwinter Marathon in Apeldoorn. Het doel was om mijn beoogde marathontempo (4:30 min/km) aan te houden. Echter ging het zo gemakkelijk in de eerste kilometers dat ik eigenlijk steeds te hard liep. Uiteindelijk liep ik zelfs met een gemiddelde van 4:21 min/km.
De rest van het jaar heb ik vooral veel genoten van het sporten zonder doel. Wel stond mijn hele jaar in het teken van het vinden van een gezonde balans in het sporten. Zo liepen de trainingsuren tot mei nog behoorlijk op, maar daarna is de knop echt omgegaan en ben ik begonnen met mijn herstel. Op dit moment sport ik dus behoorlijk minder dan toen, maar wel zit ik veel beter in mijn vel en geniet ik meer dan ooit van het hardlopen of fietsen!
Nog wat feitjes op een rij:
- In 2020 was mijn verhouding hardlopen en fietsen bijna 50-50. Ik liep in 60% van de gevallen en 40% van de sporturen zat ik op de fiets.
- In mei trainde ik de meeste uren. Ik had ook niet anders verwacht, want die maand was de balans echt zoek.
- Mijn meest actieve dag is zondag! Dat is ook niet gek. Ik vind zondag een heerlijke sportdag en kies dan graag voor een langere rit of duurloop.
- Het meest actieve tijdstip is tussen 10:00-11:00. En ook dit verbaast mij niks. Ik vind sporten aan het eind van de ochtend heerlijk! Dan is mijn ontbijt al lekker gezakt en kan ik daarna meteen lunchen. Ideaal!
- De totale afstand in 2020: 11110 kilometer. Dit is hardlopen en fietsen tezamen. Op dit moment heb ik 3332 kilometer hardgelopen en 7768 kilometer gefietst.
- Mijn langste activiteit was 125 kilometer fietsen op hemelvaartsdag. Toen stonden mijn vriend en ik op een camping in Arcen en genoten we van de stralende dag. Het was heerlijk weer en perfect voor een lange rit. Strava wist mij te vertellen dat deze rit ook de meeste kudo’s kreeg.
- Het gemiddelde hardlooptempo in 2020 was 4:57 min/km.
Het was ondanks de gekke situatie toch een mooi sportjaar. Ik heb in ieder geval heel veel geleerd dit jaar en dat had ik zeker niet willen missen. Het nieuwe jaar begin ik dan ook met een gezonde balans in het sporten en in mijn hoofd. Mentaal ben ik zoveel sterker geworden! Ik ben helemaal klaar voor nieuwe, mooie sportieve uitdagingen in 2021!
Hoe zag jouw sportjaar 2020 eruit? Heb je vooral hardgelopen of gefietst? Op welke dag was jij het meest actief?