Het is vandaag nog 20 dagen tot de marathon van Rotterdam van start gaat. In deze ‘Road to Rotterdam’ serie zal ik mijn ervaringen delen en jullie op de hoogte houden van mijn voorbereidingen op de marathon. De afgelopen week liep ik wederom vijf keer hard, in plaats van de ‘afgesproken’ vier. Daarnaast ging ik een avondje op stap, testte ik nieuwe gelletjes uit tijdens mijn duurloop en kon ik mijn short aan! Ben je benieuwd hoe mijn week is geweest? Lees dan gauw verder!
Op maandag deed ik mijn wekelijkse herstelloopje. Ik liep zes kilometer zonder op mijn horloge te kijken. Het is zo fijn om tussen al die marathontrainingen door gewoon lekker ontspannen te lopen. Hoewel ik trainen voor een doel echt heel tof vind, kijk ik er ook naar uit om gewoon weer doelloos hard te lopen. Gewoon lekker doen waar ik zin in heb! Natuurlijk kan dat nu ook wel, maar ik ben redelijk gedisciplineerd en wil me zo goed mogelijk voorbereiden. Ik houd me dus toch wel aan mijn schema. Nog drie weekjes en dan kan ik alles lekker laten varen en weer echt alleen lopen wanneer ik zin heb.
Dinsdag wilde ik eigenlijk een rustdag inplannen, maar ik had onverwacht een aantal uitvallers op mijn werk. Hierdoor had ik een paar uurtjes vrij en ineens tijd om hard te lopen. Het was ook superlekker lenteweer! Ik koos ervoor om mijn interval training te gaan doen. Het ging heel erg goed. Ik liep 5 keer 5 minuten op een tempo van circa 4:15 en 2 minuten in een rustig tempo. Uiteindelijk tikte ik de 10 kilometer aan.
Op woensdag had ik een welverdiende rustdag. Een dag later scheen de zon nog zo fijn dat ik besloot om een korte, snelle duurloop te gaan doen. Eindelijk kon ik mijn short aan! Eigenlijk had ik ook wel korte mouwen kunnen dragen, want met deze lange mouw had ik het nog behoorlijk warm. Helaas was dit ook meteen de laatste keer van deze week dat ik een short kon dragen. Op vrijdag was het zonnetje al snel verdwenen en liep ik nog een rustige 7 kilometer door Groningen.
Op vrijdagavond had ik een feestje en daardoor beleefde ik zaterdag vooral binnen op de bank. Dit was dus een prima rustdag. Ik probeerde zo goed mogelijk te eten en te rusten, want zondagochtend stond de langste duurloop van mijn trainingsschema op het programma. De hele week zat ik al in spanning, want de weersvoorspelling was niet heel hoopgevend. Er werd harde wind en veel regen voorspeld. Uiteraard kan het ook tijdens de marathon zulk weer zijn. Ik kan er dus maar beter goed op voorbereid zijn.
De langste duurloop van het programma is één van 35 kilometer. Ik vind het altijd spannend om zo’n lange duurloop te doen. Ga ik het wel halen? Ga ik het zwaar krijgen? Waar loop ik in vredesnaam heen? Ik besloot een rondje te doen vlak onder Groningen. Ik koos een route die redelijk beschut ligt (lees: veel huizen en bomen). Ik hoopte op die manier minder last van de wind te hebben en dat klopte inderdaad. Na mijn ontbijt ging ik de deur uit en het was droog! Dat was een mooi begin. Het lopen ging eigenlijk heel lekker. Ik liep ontspannen en begon op een tempo van 5:15 minuten per kilometer. Op een ontspannen manier liep ik door en ging ik steeds iets harder. Ik had helemaal niet de neiging om een pauze te nemen. Na 12 kilometer nam ik mijn eerste gelletje: de Powerbar Hydro Max in colasmaak. Deze was vrij zoet en heftig, maar wel erg vloeibaar. Hierdoor hoefde ik geen extra water te nemen. Ook kon ik het gelletje gemakkelijk tijdens het lopen innemen.
De tweede gel nam ik na 24 kilometer. Dit was een lemon lime gelletje van Trisport Pharma. Deze kreeg ik van een lieve volger op Instagram (Iris, nogmaals heel erg bedankt!). Het gelletje smaakte eigenlijk heel goed en was ook beter te doen dan die van Powerbar. Ik liep er lekker op verder. Helaas was het ondertussen wel begonnen met regenen. Gelukkig was ik lekker warm geworden en voelde ik de regen nauwelijks. Mijn tempo kwam steeds hoger te liggen en stoppen was echt even geen optie. Ten eerste was het weer er absoluut niet naar om even lekker stil te staan en ten tweede was het helemaal niet nodig, want ik voelde (gek genoeg) geen vermoeidheid. Na 35 kilometer was ik thuis. Wauw, wat ging dit goed! Ik was echt heel blij dat ik zo lekker heb gelopen. Natuurlijk is dit tempo veel te snel voor zo’n lange rustige duurloop, maar ik liep ontspannen en ben absoluut niet tot het gaatje gegaan. Ik had nog gemakkelijk kunnen praten indien dat zou moeten. Dit geeft me veel vertrouwen voor Rotterdam.
Nu zit het grootste deel van mijn trainingsprogramma er al op. De langste duurloop is geweest, maar nu begint misschien wel het moeilijkste van alles: taperen! Deze week vertel ik jullie alles over taperen in een artikel. Voor mij is gas terug nemen heel moeilijk. Ik weet wel dat dit heel belangrijk is. Wat er verder nog moet gebeuren in de voorbereiding op Rotterdam is het kiezen van de outfit. Over mijn schoenen ben ik inmiddels wel uit. Ik ga lopen op mijn Nike LunarTempo’s. Qua kleding zal ik echt nog even de weersvoorspelling af moeten wachten.
Het komt nu echt heel gauw dichterbij. Spannend! Wie gaat ook de marathon van Rotterdam lopen? Hoe gaat het met jouw voorbereidingen? Ik ben benieuwd!