Het was een bomvolle week! Ik reed van hot naar her en vloog ook nog naar Berlijn voor werk. Verder deel ik in dit artikel hoe het echt met me gaat. Kijk je mee naar mijn afgelopen week?
Maandag
Het was een werkdag voor mij, maar had ook afgesproken om in mijn pauze gezellig met een vriendinnetje te lunchen. Dit deden we uiteraard bij mijn favoriete tentje in Haarlem: by Lima. Ze hadden net een nieuwe herfstkaart en ik kon dan ook niet kiezen welk broodje ik als eerste wilde proberen. Ik ging uiteindelijk voor die met de gepocheerde eitjes. Altijd goed!
’s Avonds reed ik, na het eten, richting Friesland. Dinsdag ging ik namelijk mee naar een belangrijk gesprek met familie. Ik vond het fijn om alvast op maandagavond die kant op te gaan.
Dinsdag
Ik begon de dag met een rondje hardlopen. Daarna werkte ik nog wat en wandelde ik even door Leeuwarden. ’s Middags reden we voor de afspraak door naar Groningen en daarna moest ik terug naar Haarlem. Het was een hele reis! Gelukkig had Kai boodschappen gedaan en was ons avondeten snel klaar. Daarna kroop ik lekker vroeg mijn bed in.
Woensdag
In de ochtend trok ik mijn loopschoenen aan voor een rondje door de duinen. Daarna was ik vooral met Len, maar tussendoor had ik ook tijd om mijn koffer een beetje in te pakken. Donderdagochtend zou ik al heel vroeg naar Berlijn vertrekken voor mijn werk. Verder had ik op woensdag nog een afspraak staan om mijn wenkbrauwen te laten doen. Ik ben altijd heel tevreden over Amelia in Haarlem en zou haar iedereen aanraden!
Donderdag
Om 3.15 ging mijn wekker, want om 3.30 stond de taxi al voor de deur. Ik had extra tijd uitgetrokken om op Schiphol mijn vlucht te halen, want ik had geen idee hoe druk het zou zijn. Gelukkig viel het mee en was ik binnen een kwartier al door de controles heen. Echter waren bijna alle horecazaken op Schiphol nog dicht en ik had zoveel behoefte aan koffie! Uiteindelijk ging de Starbucks gelukkig om 6.00 open en om 7.00 zou mijn vlucht vertrekken. Eenmaal aan boord bleken we echter nog niet te kunnen vertrekken vanwege de mist. Na twee uur (!) wachten in het vliegtuig konden we eindelijk gaan.
In Berlijn checkte ik in bij het hotel en had ik nog even tijd om de stad in te gaan, voordat het programma zou beginnen. Om 13.00 stond er een lunch gepland en presentatie over de nieuwe Nature Bathing collectie van ASICS. Natuurlijk moesten we deze collectie ook gaan proberen. In kleine groepjes deden we een run door de stad met als eindbestemming de Teufelsberg. Zo tof! Uiteindelijk hebben we circa 17 kilometer hardgelopen.
’s Avonds was het tijd voor een diner in een restaurant vlakbij het hotel. Hier stonden de lekkerste vegan gerechtjes voor ons klaar: allerlei soorten hummus, broodjes, salades, gegrilde groenten en falafel met frietjes. Heerlijk! Ik dronk een aantal wijntjes en was rond 21:30 zo moe dat ik lekker terug naar het hotel ben gegaan.
Vrijdag
Om 7.30 genoot ik van een klein ontbijtje in het hotel en daarna trok ik mijn hardloopschoenen aan voor een mooie ochtendloop door de stad. Het was een stralende ochtend! Ik nam een kijkje bij het Tempelhofer Feld. Na het hardlopen checkte ik alvast uit en ging ik op zoek naar een fijne plek voor goede koffie en wat lekkers. Ik pakte de metro naar het leuke wijkje Friedrichshain. Deze wijk bruist van de vegan tentjes! Uiteindelijk koos ik voor een grote latte met havermelk en een vegan bananenbrood van Goodies.
Vervolgens ging ik door naar Alexanderplatz en pakte ik de trein naar Charlottenburg. Daar at ik een echte Italiaanse piadine en wandelde ik wat rond. Na een kwartiertje kwam ik terug bij Kurfürstendamm, waar mijn hotel ook in de buurt was. Tijd om daar heen te gaan, want om 16.00 werd ik met de taxi weer opgehaald om naar het vliegveld te rijden. Mijn korte bezoekje aan Berlijn zat erop! Rond 21.30 was ik veilig terug in Haarlem.
Zaterdag
Na twee dagen van huis te zijn geweest, stond zaterdag vooral in het teken van even met het gezin samen zijn. We haalden koffie in de stad en shopten een cadeautje voor mijn vader, die zondag zijn verjaardag vierde. ’s Avonds mocht ik de sushi proberen van Oh My Sushi en dit was serieus de beste sushi die ik ooit gegeten heb. Wel gekregen dus, maar absoluut niet nodig om het hier te vermelden. Ik ben gewoon heel enthousiast!
Zondag
Deze laatste dag van de week begon ik met een rondje rennen door de duinen. Onderweg spotte ik paarden én een vosje. Zo leuk! In de middag reden we naar Friesland om de verjaardag van mijn vader te vieren. We kregen eerst een rondleiding door het Skûtsje museum en gingen daarna met z’n allen eten bij Nooitgedagt in Harlingen. Het was een fijne dag!
Verder deelde ik gister ook al op mijn Instagram dat het nog niet zo heel goed met me gaat. Ik schreef het volgende: ‘Oktober. Het begin van de donkere dagen. De laatste drie maanden van het jaar zijn ingegaan. Vroeger hield ik van de herfst, de knusse avonden waarop het vroeg donker wordt en de naderende feestdagen. Nu ben ik bang. Doodeng vind ik het. Bang voor het verdriet dat gaat komen rondom Len z’n verjaardag. Angst om dezelfde pijn en paniek te ervaren zoals vorig jaar. Bang voor de donkere dagen, de somberheid en de leegte. Bang om nooit echt mildheid, rust en zelfliefde te kunnen ervaren.
Er is nog heel veel werk te doen voor mij om te helen. En hoewel het grote filter van Instagram vaak laat zien hoe leuk en mooi alles is, wil ik graag ook eerlijk zijn over hoe het echt gaat. Achter alle fijne kiekjes zit nog zoveel pijn, angst en verdriet. En begrijp me niet verkeerd: alles wat ik deel is echt. Ik geniet oprecht van de mooie reizen, fijne momenten met m’n gezin en de schaterlach van Len. Ik houd ervan om me ook te focussen op alles wat er wél is en positief te zijn. Alleen mijn leven is meer dan dit platform. Er is zoveel wat ik niet wil, maar ook niet kan delen. Echter wil ik ook een middenweg vinden. Ik wil niet doen alsof alles goed gaat, maar ook geen medelijden, “zielig” zijn of negatief. Daarom ook deze post. Om eerlijk te zijn. Het leven is prachtig, maar ook pijnlijk. Zonder donker, geen licht. En ik hoop en probeer zoveel mogelijk licht te vinden in de donkere dagen die gaan komen.’
Eind oktober start ik weer met therapie om aan mezelf te werken. In tussentijd probeer ik zelf zoveel mogelijk stappen te zetten. Komende week ga ik er een weekje tussenuit met mijn moeder en Len. We verblijven op mijn favoriete plekje: het vakantiehuisje van mijn ouders aan het Gardameer. De weersverwachting is heel veel zon en dat betekent heel veel licht. Hopelijk geeft het ook wat verlichting in mijn hoofd en lichaam, zodat ik uitgerust straks weer thuis aan de slag kan.
Ik wens jullie allemaal een fijne week!