Het is weer maandag en tijd voor een update over mijn marathonvoorbereidingen. Met nog 33 dagen te gaan, kan ik bijna beginnen met aftellen. Ik bouw de lange duurloop nog even op en daarna ga ik al richting het taperen. Het gaat nu zo snel! In dit artikel praat ik jullie bij.
Lange duurloop
De lange duurloop is een belangrijke training in de voorbereidingen op een marathon. Althans dat vind ik zelf. Niet alleen wil ik dat mijn lichaam fysiek de lange afstand aan kan, maar ook het mentale stuk kan ik op deze manier trainen. Ik moet zeggen dat ik hier een stuk meer moeite mee heb dan ”vroeger”. Toen ik trainde voor Chicago, Londen of Boston leek het me mentaal allemaal wat beter af te gaan. Op een of andere manier vond ik het toen makkelijker om die lange afstand af te leggen en onderweg niet teveel te piekeren of na te denken over ‘hoelang moet ik nog?’. Misschien komt het toch doordat ik al zolang geen marathon meer heb gelopen en ik hier dus ook een beetje uit ben geraakt.
De afgelopen weken heb ik de lange duurloop flink opgebouwd. Waar ik in oktober nog vaak de 20 aantikte, heb ik de afgelopen tijd steeds vaker een 30 kilometer duurloop gedaan. Onlangs liep ik voor het eerst 32 kilometer. Dit ging niet van harte, maar gelukkig wel zonder pijntjes.
Afgelopen week was ik er een weekje tussenuit vanwege de wintersport en dat kon ook prima in deze periode van mijn schema. Toch hoop ik komende week weer een mooie lange duurloop te gaan maken. Zo zit ik eraan te denken om weer eens de trein te pakken en terug naar huis te lopen. Dit vind ik mentaal soms net even wat gemakkelijker dan het lopen van een rondje of een heen-en-weer. Mijn langste duurloop voor Tokyo gaat een 35 kilometer zijn. Ik plan hem circa drie weken voor de marathon zelf.
Daarna zal ik rustig afbouwen richting de marathon. Het aantal kilometers zal omlaag gaan, maar wel blijf ik lekker in het loopritme. Dus net zo vaak de deur uit voor een run, maar wel minder loopuren per week. Op deze manier hoop ik uitgerust en fit aan de start van de marathon in Tokyo te staan.
Van pijnvrij terug naar pijn?
Sinds de drie weken Italië rond kerst leken mijn rugklachten als sneeuw voor de zon verdwenen. Zo fijn! Ik genoot eindelijk weer echt van het lopen, omdat ik niet steeds met pijn hoefde te rennen. Helaas is het sinds de wintersport vakantie terug bij af. Ik hoop echt dat het een tijdelijke reactie is van de lange autorit en ik er komende dagen een beetje van kan herstellen. Het blijft zo lastig te zeggen wat een trigger is. Nu denk ik zelf dat die lange autorit niet echt heeft mee gewerkt, maar deze had ik van en naar Italië toch ook gehad? Zou het dan in het lopen zelf zitten? Of meer in de stress en spanning die ik zelf ervaar op andere gebieden? Het blijft een zoektocht. Komende dagen focus ik me in ieder geval weer op meer foamrollen, stretchen en wellicht een bezoekje aan de fysio.
Marathonschoen en kledingkeuze
De afgelopen tijd heb ik veel op de NOVABLAST 4 gelopen. Een hele fijne, lichte schoen van ASICS. Binnenkort zal ik een bezoekje brengen aan de ASICS winkel in Amsterdam om daar mijn marathonschoen te gaan uitzoeken. Ook ga ik op zoek naar fijne kleding, want dit is ook iets waar ik de komende weken over na zal denken. Nu weet ik natuurlijk helemaal nog niet wat het weer gaat doen rondom 3 maart in Tokyo. Op dit moment is het er tussen de 10 en 15 graden. Mocht het rond die 15 graden blijven, ga ik zeker voor een shorts en een shirtje.
Uiteraard zal ik jullie meenemen in mijn keuze voor de uiteindelijke marathonschoen en welke kleding ik ga meenemen richting Japan. Stay tuned!