Vorige week schreef ik al een artikel over hardlopen tijdens de zwangerschap. Maar hoe zit het met fietsen tijdens de zwangerschap? Wat zijn mijn ervaringen met fietsen in het eerste trimester? Ook beantwoord ik een aantal veelgestelde vragen hierover!
Eigenlijk geldt voor fietsen tijdens de zwangerschap hetzelfde als voor hardlopen tijdens de zwangerschap: luister naar je lichaam. In principe kun je (net als met andere sporten) gewoon doorgaan als je zwanger bent, mits je heel goed blijft luisteren naar wat je lichaam aangeeft. Een belangrijk voordeel van fietsen (ten opzichte van hardlopen) is dat het minder belastend is voor je bekken. Je lijf hoeft geen springbeweging en klappen op te vangen en hierdoor wordt fietsen iets gunstiger gezien dan hardlopen. Het is minder belastend en hierdoor heb je minder kans op bekkenklachten of blessures. Dit geldt trouwens ook voor mensen die niet zwanger zijn.
Risico’s van fietsen tijdens de zwangerschap
De risico’s van fietsen tijdens de zwangerschap zijn dan ook even net iets anders dan de risico’s van hardlopen. Net als voor hardlopen geldt dat fietsen niet schadelijk is voor de baby. Als fietsen voor jou comfortabel voelt, kun je dit lekker blijven doen.
Een veelgestelde vraag aan mij is: ben je niet bang om te vallen? Dit is uiteraard het grootste risico van fietsen tijdens de zwangerschap. Je wilt natuurlijk nooit vallen en al helemaal niet als je zwanger bent. Echter geloof ik dat er altijd een ongeluk kan gebeuren, niet alleen op de racefiets. Sterker nog: op de race- of gravelfiets let ik vaak nog beter op dan wanneer ik in gedachten verzonken op de stadsfiets zit. Het is voor mij in ieder geval geen reden om niet meer op de race- of gravelfiets te stappen. Het scheelt misschien ook dat ik al heel wat jaren fietservaring heb en hierdoor redelijk zeker op de fiets zit. Verder lette ik altijd al goed op in het verkeer en misschien nu nog iets beter. Meer kun je niet doen! Daarnaast fiets ik veel door de duinen en over fietspaden waar weinig ander (gemotoriseerd) verkeer is. Op deze manier kun je er dus voor zorgen dat het risico op een ongeluk wat kleiner wordt.
Natuurlijk moet je heel goed zelf aanvoelen wat het beste is voor jou. Ben je te onzeker op de fiets en kun je niet ontspannen fietsen vanwege de angst om te vallen? Dan raad ik je aan om de fiets even te laten staan deze negen maanden. Juist als je heel gespannen op de fiets zit, is de kans op een valpartij groter.
Verder kun je als zwangere vrouw sneller last krijgen van pijntjes tijdens het fietsen. Dit komt doordat veel gewrichten beweeglijker worden en spieren en banden verslappen. Zoals ik vorige week heb uitgelegd, komt dit door het hormoon relaxine. Het kan dus ook zijn dat je tijdens het fietsen sneller last krijgt van je rug, van je bekken of van knieklachten. Wees hier dus alert op!
Mijn ervaringen
Toen ik net had ontdekt dat ik zwanger ben, vond ik fietsen best even spannend. Gek genoeg voelde fietsen veel spannender dan hardlopen. En dit kwam dus niet door de angst om te vallen, want dat heb ik niet. Het kwam vooral door het gehobbel en getril op het asfalt, maar ook doordat mijn bekken zo heen en weer kantelt tijdens het trappen. Ik weet niet precies wat het was, maar die eerste weken vond ik het gewoon spannend.
Mede hierdoor pakte ik die eerste weken vaker mijn gravelfiets. Deze fietst iets comfortabeler, heeft meer vering en zo voelde ik minder de hobbels en trilling van het wegdek. Dat gaf me een fijner gevoel. Echter ben ik na een tijdje toch ook weer op de racefiets gestapt. Ook dit voelt nu gewoon prettig en comfortabel.
Tussen week 6 en week 11 heb ik minder gefietst, omdat ik vaker moe en misselijk was. Veel langer dan een uur zat ik dan ook niet op de fiets. Na circa elf weken voelde ik me steeds weer fitter en energieker. Hierdoor lukte het ook om weer meer fietsritjes te maken. Echt lange ritten heb ik nog niet weer gemaakt. Meestal blijft het nu rond 30 tot 50 kilometer, maar ik vind het prettig voelen. Ik merk dat mijn lichaam na anderhalf of twee uur sporten wel even behoefte heeft aan rust.
Tot nu toe heb ik wel gemerkt dat ik minder gemakkelijk meerdere dagen achter elkaar kan fietsen. Dan krijg ik last van mijn stuitje. Ik las dat dit kan komen door een trillende ondergrond en vermoeidheid. Klinkt best logisch! Ik probeer dan ook iedere keer na het fietsen weer even rust te nemen, zodat dit goed kan herstellen. Vooralsnog gaat dat goed! Natuurlijk blijf ik alert en heb ik voor de zekerheid ook al een bekkenfysiotherapeut ingeschakeld. Hopelijk kan ik hier wat fijn tips, oefeningen en adviezen krijgen.
Tussendoor heb ik trouwens ook nog een keer een keer binnen gefietst op de Tacx. Als je bang bent om te vallen of last hebt van de trillingen van het wegdek, is dit een goed alternatief. Echter word ik zelf altijd heel snel warm tijdens het binnen fietsen. Zoals ik ook in het vorige artikel schreef, is het niet heel goed voor de baby als je lichaam oververhit raakt. Nu gebeurt dat natuurlijk niet meteen als je even op de tacx gaat zitten, maar toch vind ik dit niet zo’n prettig idee. Ik houd het dus gewoon bij buitenritjes!
Hoe nu verder?
Net als met het hardlopen ben ik heel benieuwd tot wanneer ik kan blijven fietsen. Ik vermoed dat dit wellicht langer vol te houden is dan hardlopen vanwege die spring- en schokbeweging. Toch gaat op een gegeven moment waarschijnlijk die dikke buik in de weg zitten. Gelukkig kun je ook hier wat aanpassingen voor doen. Je zadel iets lager en je stuur hoger zetten, scheelt al veel. Op deze manier creëer je meer ruimte voor je buik en kun je dus nog een tijdje door blijven fietsen. Ik bekijk het gewoon per dag. Als ik me goed voel en het fietsen voelt comfortabel, blijf ik lekker fietsen. Mocht het niet meer prettig voelen, dan stop ik ermee. Vooralsnog staan er wel wat leuke ritjes op de planning. Komend weekend ga ik bijvoorbeeld naar Limburg om daar een mooie rit te maken. Ik ben benieuwd hoe ik de hoogtemeters trek tijdens mijn zwangerschap. Uiteraard zorg ik dat mijn hartslag niet te hoog wordt.
Ook ga ik binnenkort weer naar Italië. Voorheen maakte ik hier graag gravelritten of mountainbike tochten. Nu wordt mountainbiken al gauw afgeraden als je zwanger bent, omdat er een verhoogde kans op vallen is. Zelf zit ik er wel aan te denken om bijvoorbeeld een e-mountainbike te gaan huren en niet de gevaarlijke paden, maar gewoon de verharde wegen te gaan fietsen. Op deze manier is het minder belastend en gevaarlijk, maar kan ik toch gezellig met mijn vriend mee op pad. Ik houd je op de hoogte!
Ben jij blijven fietsen tijdens je zwangerschap? En hoe heb je dat ervaren? Ik ben heel benieuwd!