Inmiddels leven we alweer ruim een jaar met dit virus in ons land. Een jaar! En logischerwijs zijn we er allemaal volledig klaar mee. Hoe ervaar ik het leven in coronatijd nu? Hoe kijk ik aan tegen komende maanden? En hoe blijf ik gemotiveerd trainen?
Morgen precies een jaar geleden schreef ik een artikel over hardlopen in tijden van corona. Toen kreeg ik nog vaak de vraag of het überhaupt verstandig was om naar buiten te gaan om te gaan sporten. Dan werd het toch veel te druk op straat? Nog steeds is het niet de bedoeling om veel mensen op te zoeken, maar dat buiten sporten in je eentje kan, weten we zeker.
Wat een gek jaar is het geweest. De eerste maanden van vorig jaar vond ik alles nog heel spannend en bizar. Gelukkig was er vanaf juni 2020 weer veel meer mogelijk en zo kon ik eind juni zelfs weer op vakantie naar het Gardameer. Ook in juli en augustus ben ik op vakantie geweest en toen leek de wereld, los van de mondkapjes en de 1,5 meter, weer even normaal te zijn.
Die vakanties en horeca bezoeken kan ik me nog even niet voorstellen. Het is wel iets waar ik ontzettend naar verlang. En de rest van de wereld met mij. Toch heb ik ook heel goede hoop dat dit over een tijdje weer mogelijk is. Hoe stom ik de maatregelen soms ook vind; ik weet zeker dat dit noodzakelijk is om hieruit te komen. Ook heb ik vertrouwen in de vaccinaties. Hoewel de berichtgeving hierover natuurlijk ook onzekerheid schept, kan ik me voorstellen dat we hier over een aantal maanden heel anders naar kijken. Ik hoop zo dat het allemaal goed gaat aanslaan!
Plannen maken
Maar plannen maken in deze tijd blijft toch lastig. Zowel op sportief gebied als op het gebied van reizen kunnen we nog niet echt vooruit plannen. Zelf heb ik wel wat sportieve doelen staan, maar ik houd nog een grote slag om de arm. Hetzelfde geldt voor het reizen. Mijn vriend en ik hebben een plan om langere tijd in het vakantiehuisje van mijn ouders te gaan ‘wonen/werken’, maar dit zou alleen kunnen als veilig reizen weer kan en mag. Het eerste idee was om dit in mei te gaan doen, maar ik ben bang dat dit te vroeg komt.
Wel heb ik heel veel zin om weer wat meer op de fiets te stappen. In Nederland zijn nog genoeg mooie plekken te ontdekken. Met de gravelfiets heb ik al veel nieuwe paden gereden, maar nog lang niet alles. Als de temperatuur weer wat omhoog gaat en de zon zich vaker laat zien, stappen we hopelijk weer snel in de auto om naar een mooi gebied te rijden en daar de wegen te verkennen. Ook met Vrouwen die Fietsen hopen we leuke (coronaproof) events te gaan organiseren. Op deze manier kunnen we toch lekker sportief bezig blijven en ergens naar toe werken.
Hoe ervaar jij zo’n jaar in coronatijd? En durf jij alweer plannen te maken?