Het jaar is al bijna op de helft, maar ik heb steeds het gevoel alsof het nog moet beginnen. Tot nu toe is voelt 2020 onwerkelijk en bizar. De wereld staat op zijn kop. Er is ontzettend veel gaande en voorlopig lijkt 2020 heel anders te worden dan we ons misschien hadden voorgesteld.
Afgelopen dinsdag was het #blackouttuesday. De dag waarop mijn tijdlijn werd gevuld met zwarte vierkantjes. Ik heb lang nagedacht of ik dit ook zou doen. Het was toch het minste wat ik kon doen en ik voelde de druk om dit te doen, maar aan de andere kant voelde het ook als het volgen van de massa. Iedereen doet het echter op zijn of haar eigen manier. Sommige mensen posten of schrijven erover op sociale media, sommige mensen demonstreren op straat, sommige mensen doneren in stilte, lezen zichzelf in of praten erover met vrienden en familie.
Toch voelen de afgelopen dagen gek. Praten en schrijven over racisme heb ik eigenlijk nooit gedaan en ik vind mijn persoonlijke blog ook niet per se de plek om dit te doen. Echter kan ik er ook niet omheen. Mijn (persoonlijke) blog draait vooral om sport. En sport is voor iedereen. Als influencer wil ik hierin het juiste doen, maar ik zeg de dingen waarschijnlijk (onbewust) fout. Ik heb me er nog niet voldoende in verdiept, maar dit is zeker iets wat ik ga doen. 2020 is het jaar om hierin verandering aan te brengen. Voorgoed.
Gisteren zag ik dit bericht over 2020 meerdere malen voorbijkomen en ik vond het heel treffend.
What if 2020 isn’t cancelled?
What if 2020 is the year we’ve been waiting for?
A year so uncomfortable, so painful, so scary, so raw –
that it finally forces us to grow.
A year that screams so loud, finally awakening us
from our ignorant slumber.
A year we finally accept the need for change.
Declare change. Work for change. Become the change.
A year we finally band together, instead of
pushing each other further apart.
2020 isn’t cancelled, but rather
the most important year of them all.
Zoals gezegd is er nog een hoop te leren, te veranderen en te verbeteren. Ik hoop dan ook dat het gauw rustiger wordt in de wereld. Dat we hier met z’n allen een grote stap voorwaarts kunnen zetten. Niet alleen rondom het thema racisme, maar ook rondom Corona en andere toekomstige obstakels. Het heeft in ieder geval mijn ogen geopend. En daarmee lijkt 2020 inderdaad een heel belangrijk jaar te worden, ook al voelt het (op dit moment) nog niet zo comfortabel.
Hoe voelt deze situatie voor jou? Wat doet het met jou?