Voor het eerst sinds de Boston Marathon liep ik weer een halve marathon. Niet heel lang geleden bedacht ik me dat ik graag in het najaar een halve wilde lopen om te kijken waar ik sta. Ik koos voor de halve tijdens de Eindhoven Marathon. Echter had ik nooit verwacht hier al te staan! In dit raceverslag lees je hoe mijn halve marathon in Eindhoven is gegaan.
Ik koos voor de halve van Eindhoven, omdat me dit een mooi evenement leek. Aangezien er ook een hele marathon gelopen wordt, is er veel publiek en is de sfeer heel gaaf. Daarnaast wist ik dat het parcours vrij vlak en snel is. Natuurlijk is het vanaf Utrecht ook relatief dichtbij. Dus de keuze voor Eindhoven was al snel gemaakt!
De afgelopen weken ben ik weer begonnen met serieuzer trainen. Na een periode van overtraining vond ik dit best spannend. Vanwege die periode heb ik mezelf ook laag ingeschat merk ik. Ik heb het gevoel dat ik nog lang niet de oude ben. Mede daarom wilde ik niet teveel focussen op een tijd tijdens deze halve van Eindhoven.
Omdat ik me pas vorige week inschreef voor deze halve marathon, werd ik in startvak H geplaatst. Dat is het laatste vak, terwijl in startvak A de lopers sneller dan 1:35 mochten staan. Gelukkig kon ik via de organisatie nog in vak A terecht. Hiermee heb ik mezelf veel frustratie en slalommen bespaard. Om 13:30 klonk het startschot voor ons vak.
Om me heen stonden lopers die voor een tijd rond de 1:30 gingen. Ik verwachtte dat dit veel te snel voor mij zou zijn en ik richtte me op een tijd tussen de 1:35 en 1:40. Echter merkte ik de eerste kilometers al dat ik me veel beter voelde. Toch wilde ik vooral niet teveel pushen. Ontspannen en vlak lopen was het doel, het liefst in een negatieve split. De eerste kilometers liep ik met een pace van 4:15. Ik had een fijne focus en hierdoor vlogen de kilometers voorbij. Wel merkte ik dat het heel warm was. Ik probeerde iedere waterpost te drinken en mezelf goed te koelen.
Op de helft voelde ik me nog steeds sterk. Ik probeerde niet te versnellen, maar wel dit tempo vast te houden. Als ik het zo vlak door kan trekken, zit er nog een hele mooie tijd in! Ondertussen genoot ik ontzettend van het publiek langs de kant. Er waren zoveel mensen!
Oververhit?
Rond kilometer 15 begon ik toch de warmte te voelen. Iedere keer als ik die lichamelijke sensaties voel, herinnert dit me aan Rotterdam en Londen. Het waren hele warme marathons, waarbij ik in beide gevallen oververhit raakte. Die lichamelijke sensaties geven altijd een soort paniekreactie bij mij. Ik probeer mezelf rustig te houden. Rustig doorlopen en als het niet gaat, moet ik uitstappen. Nogmaals zo’n hitteberoerte oplopen is heel onverstandig. Gelukkig blijven de alarmerende signalen uit en kan ik gewoon doorlopen. De laatste kilometers zijn echter wel heel zwaar. Ik probeer niet teveel meer na te denken en te blijven lachen. Ik haal nog wat mensen om me heen in en geniet van het sfeertje in de stad.
Na 1:30.33 kom ik over de finish! Wauw! Dit had ik echt nooit verwacht. Met deze tijd word ik derde in mijn categorie en vijfde overall bij de vrouwen. Grappig om te merken dat ik mezelf veel minder fit zie dan ik in werkelijkheid ben. Natuurlijk ben ik nog niet op mijn oude niveau (PR: 1:27), maar ik ben al wel fitter dan een jaar geleden. Dat biedt perspectief en hoop voor mijn volgende marathonplannen.
Nu ga ik eerst rustig herstellen van deze halve marathon en dan weer verder trainen richting mijn volgende doel. Daar ga ik jullie heel snel meer over vertellen!
Heb jij een wedstrijd gelopen afgelopen weekend? Hoe ging het bij jou?