Afgelopen weken heb ik een aantal mooie coachingsgesprekken gehad met bijzondere vrouwen. Sinds een aantal weken begeleid ik als ervaringsdeskundige mensen die eetproblemen hebben of last hebben van obsessieve gedachten rondom (niet) eten en sporten. Een thema wat daarin steeds weer naar voren komt, is zelfwaardering.
Zelfwaardering?
Veel mensen vragen me hoe ik nou echt van die eetstoornis ben afgekomen. Dat is best een lastige vraag. Wat mij betreft begint en eindigt het allemaal bij zelfwaardering. Je moet het jezelf gunnen om in therapie te gaan en aan jezelf te werken. Je moet het jezelf gunnen om te gaan eten en goed voor jezelf te zorgen. Je moet het jezelf waard vinden om te leven en om keuzes te maken, die voor jou als persoon belangrijk zijn. Dat alles hoort bij zelfwaardering. Je moet het jezelf allemaal gunnen.
Het klinkt vaak zo zweverig: je eigen beste vriendin worden. Zo zie ik dat zelf ook niet echt. Ik probeer het anders te zien. Het heeft mij heel erg geholpen om te denken dat er maar één persoon in je leven altijd bij je blijft en dat ben je zelf. Alle andere mensen in je omgeving vallen vroeg of laat een keer weg. Je moet het dus je hele leven met jezelf ”volhouden”. Dan kun je jezelf maar beter aardig vinden en een beetje leuk tegen jezelf blijven.
Jezelf waarderen: hoe doe je dat?
Maar hoe doe je dat dan? Want als je echt moeite hebt om jezelf te accepteren en blij met jezelf te zijn, is het best wel lastig om jezelf iets te gunnen. Ik moet ook eerlijk zeggen dat dit een heel lang proces is. Misschien was dit ook wel het laatste deel en belangrijkste deel van mijn herstel. Het duurt namelijk heel lang voordat je jouw automatische patroon van denken en doen richting jezelf hebt veranderd. Hoe pak je dat aan?
Zelf heb ik heel veel gehad aan praktische oefeningen. Zelfwaardering klinkt als iets vaags en ongrijpbaars. Het is niet echt meetbaar en daardoor lastig te vatten. Door praktische oefeningen te doen, wordt het iets minder vaag. Zo heb ik bijvoorbeeld dagelijks positieve dingen over mezelf opgeschreven. Iedere avond voordat ik ging slapen, schreef ik een positief punt op over mezelf. Dit was al een eerste stap in anders naar mezelf kijken. In plaats van alleen maar negatieve dingen zien, zag ik ineens ook iets positiefs. Verder is zelfwaardering ook echt een kwestie van doen. Je moet handelen naar wat belangrijk is voor jou. Door iedere keer een keuze te maken waar je niet helemaal achter staat, je grens niet aan te geven en altijd maar te doen wat anderen van je verwachten, laat je jezelf iedere keer weer in de steek. Dit patroon moet je doorbreken.
Ook heeft het mij heel erg geholpen om te kijken naar mijn negatieve gedachten. Wat denk ik precies over mezelf? Soms zijn gedachten zo ingesleten dat je ze moeilijk op kunt merken. Het heeft mij heel erg geholpen om hier bewust van te raken en deze gedachten uit te dagen. Kloppen de gedachten over mezelf eigenlijk wel? Waarom wel of niet?
Momenteel kan ik zeggen dat ik mijn zelfwaardering veel beter is. Ik kan keuzes maken die voor mij als persoon belangrijk zijn. Ik kan mijn grenzen goed aangeven, ik luister naar mijn gevoel en ik gun het mezelf om goed voor mezelf te zorgen. Dit alles heeft heel erg geholpen in het herstel van mijn eetstoornis. Je moet jezelf het leven waard vinden. Zelfwaardering.
Lukt het om jezelf te waarderen zoals je bent? Of heb je daar nog weleens moeite mee? In mijn coachingsgesprekken besteed ik veel aandacht aan dit thema. Als je daar meer over wilt weten, kun je een kijkje nemen op deze site of mij een mailtje sturen.