Zoals ik eerder heb aangegeven wilde ik graag een apart artikel schrijven over mijn trainingsschema voor de marathon van Berlijn en New York. Ik ga namelijk niet hetzelfde schema volgen als de vorige twee keren voor Rotterdam. De komende drie maanden pak ik het heel anders aan. Ik vind het doodeng, maar ik weet dat het goed voor me is. In dit artikel deel ik alles over mijn trainingsschema voor de marathon van Berlijn en New York.
Hoe kom ik aan mijn schema?
Het trainingsschema is gemaakt door Rob Veer. Rob is trainer en coach en heeft jarenlange ervaring in het begeleiden van (top)sporters. Hij heeft al heel wat atleten heel goed laten presteren. Ik vind het dan ook geweldig dat ik, via Vifit Sport en Runner’s World, de mogelijkheid krijg om begeleid te worden. Rob heeft speciaal voor mij een schema geschreven waarbij de piek ligt tijdens de marathon van Berlijn, maar waarna ook een herstelfase volgt voor New York. Doordat hij zoveel ervaring heeft, durf ik dit uit handen te geven en vertrouw ik volledig op zijn expertise en ervaring.
Afgelopen weekend was het eerste deel van mijn schema klaar en ontving ik het in mijn mailbox. Het eerste deel telt de trainingen voor de eerste vier weken. De komende twee weken train ik vier keer per week, daarna train ik vijf keer per week. Rob heeft me laten weten dat dit schema op basis van ‘polarised’ trainen is. Dit houdt in dat je schema bestaat uit een combinatie van lange rustige en korte hoog-intensieve trainingen. Het grootste deel van de trainingstijd wordt afgelegd in een langzaam tempo. Dit tempo ligt lager dan dat van je halve of hele marathon. Het intensieve deel bestaat met name uit intervaltrainingen, waarbij de snelheid zo hoog is dat je de laatste herhaling nog maar net kunt volbrengen. Op de website van Rob lees ik dat deze manier van trainen minder geschikt is voor beginnende of blessure-gevoelige hardlopers.
Wat gaat er voor mij veranderen?
Rob heeft aangegeven, en dat wist ik natuurlijk wel, dat ik mijn rustige trainingen momenteel te snel doe en mijn snelle trainingen eigenlijk te langzaam. Ik train als het ware teveel in een grijs gebied. Eigenlijk mag het veel meer zwart-wit worden. Dus rustig mag echt heel rustig en snel moet echt heel snel. Dit wordt door middel van hartslag en de bijbehorende zones aangegeven, maar af en toe staat er ook een snelheid bij genoteerd. Zo mag ik echt richting de 11 kilometer per uur (in plaats van 12) gaan tijdens de lange duurlopen. Dat wordt voor mij wel even wennen.
Het aantal trainingen per week is vergelijkbaar met wat ik nu ook doe. Momenteel loop ik vaak vier of vijf keer per week. Dat zal dus niet heel anders zijn. Ik vind het ook wel fijn om deze structuur er in te houden. Mijn lijf is daar natuurlijk aan gewend en ik vind het lekker om vaak te lopen in de week. Het zorgt voor ontspanning en het is mijn uitlaatklep.
Vanaf deze week ga ik dus echt mijn trainingen voor Berlijn (en New York) opstarten. Daarbij zal ik volledig het schema van Rob gaan volgen, maar natuurlijk blijf ik luisteren naar mijn eigen lijf. Als iets niet goed voelt of wanneer er dingen niet lekker lopen, zal ik dit altijd terug kunnen koppelen. Rob vindt dit zelf ook erg belangrijk. Want naast mijn schema heb ik ook een document ontvangen waarin hij uitleg geeft over het volgen van een trainingsschema. Want alles klakkeloos overnemen is natuurlijk niet verstandig.
Zie ik het zitten?
Ik vind het echt heel erg spannend om dit schema te gaan volgen. Jarenlang heb ik zelf getraind en zelf alles in de hand gehouden. Ik had zelf de ‘controle’ over wat ik deed en kon altijd ook de schuld weer bij mezelf terugleggen. Nu heb ik het schema uit handen gegeven. Iemand heeft het voor mij gemaakt. Aan de ene kant voelt dit heel fijn. Hij is immers de expert en tegelijkertijd geeft het rust! Aan de andere kant is het spannend, omdat het heel anders is dan wat ik gewend ben. De trainingen zijn anders, maar vooral de snelheid is zo anders. Zou ik mijn niveau niet verliezen? Ik zal echt veel meer in zone 1 gaan lopen en dat red ik momenteel eigenlijk nooit. Waarom ik dat nu niet doe? Dat komt eigenlijk vooral omdat ik dan niet ”lekker” loop. Het kan natuurlijk ook zijn dat mijn lijf er al zo aan gewend is om in een hogere hartslag zone te lopen, dat dit onnatuurlijk voelt. Ik ga het dus gewoon uitproberen en ik moet vertrouwen hebben in de kennis en ervaring van iemand anders.
Natuurlijk zal ik jullie wekelijks op de hoogte houden van mijn trainingen. Iedere maandag volgt een dagboek waarin ik mijn voorbereidingen met jullie deel. Op maandag 10 juli start de serie: Mijn Road to Berlin & NYC. Ga je me volgen?
Heb jij weleens getraind met een professioneel schema? Vond je het ook spannend? Laat het me hieronder weten in een reactie!
De foto is gemaakt door Andy Astfalck.