De kerstdagen zijn weer achter de rug. Was jouw kerst ook zo fijn? Heb je ook zo lekker (en) veel gegeten? Ik heb genoten! Maar naast eten heb ik meer gedaan tijdens de twee kerstdagen. Ik heb namelijk een marathon gelopen tijdens de Kerst in mijn foute kersttrui! Waarom ik dit heb gedaan en hoe het mij is vergaan? Lees gauw verder!
De foute kersttruien challenge
Zoals je hebt kunnen lezen in dit artikel ben ik een uitdaging van Wehkamp aangegaan. Om het goede doel te steunen was het de bedoeling om de foute kersttrui op een ludieke wijze te dragen. Mijn idee was om een marathon te gaan lopen tijdens de kerst in mijn foute kersttrui*. Het plan was om op Eerste Kerstdag een halve marathon te gaan lopen (21,1 km) en op de Tweede Kerstdag ook.
Eerste Kerstdag vier ik Kerst bij mijn ouders. Dat betekent een halve marathon over het platte Friese land. Op zich geen probleem en meestal hartstikke leuk, maar gezien de weersvoorspellingen voor deze Kerst, maakte ik mij toch wel wat zorgen. De wind zou behoorlijk sterk zijn en dat is zonder beschutting heel zwaar. Toch besloot ik om er vol goede moed aan te beginnen.
Deel één van de kerstmarathon
Na een geslaagd kerstontbijt bij mijn ouders maak ik mij klaar voor mijn eerste halve marathon. Ik lees dat het buiten circa 9 graden is. Dat is behoorlijk warm voor de tijd van het jaar. Ik kies ervoor om een driekwart tight aan te trekken. Verder draag ik een thermoshirt en natuurlijk daarover heen de foute kersttrui. Ook heb ik mijn Flipbelt gebruikt, zodat ik mijn iPhone en iPod mee kon nemen. Ik zag het eerlijk gezegd niet helemaal meer zitten met die foute kersttrui. Waarom wilde ik dit? Toen mijn familie benoemde: ‘maar niemand controleert toch dat je hem draagt?’, vond ik dat ik het juist wél moest doen. Om anderen te kunnen laten controleren dat ik de foute kersttrui echt 42,2 km lang aan heb gehad, heb ik mijn volgers opgeroepen via Instagramstories mee te kijken tijdens mijn twee halve marathons.
Goed, die Eerste Kerstdag dus. Ik begin met een klein rondje van 6 km en daarna zou ik een grotere ronde van 15 km gaan lopen. De wind is pittig, maar het eerste stukje heb ik wind in mijn rug en voel ik er weinig van. Tijdens de grotere ronde voel ik de wind vol in mijn gezicht. Dat maakt het erg zwaar, maar het tempo kan ik echter gemakkelijk hoog houden. Dat valt me heel erg mee. Die kersttrui zat trouwens ook best prima en ik had er nauwelijks last van. De wind kwam er wel dwars doorheen, dus heel warm was hij eigenlijk ook niet.
Het laatste stukje is even afzien, maar met nog drie kilometer te gaan, voel ik de runner’s high al opkomen! Heerlijk! Toen ik thuis kwam, was ik heel trots. Ik wist dat dit eerste deel, op het Friese platteland, het meest saai en zwaar zou zijn. Op Tweede Kerstdag kon ik namelijk lopen door Groningen, waardoor de wind veel minder heftig zou zijn en de omgeving veel afwisselender.
Helaas kreeg ik na de eerste halve marathon behoorlijk last van mijn knie. Het is een blessure die al een tijdje op de loer ligt (sinds Ameland). Gelukkig is mijn vader fysio en kon hij er meteen even naar kijken. De volgende ochtend voel ik mijn knie nog steeds, maar ik wil niet opgeven. Ik moet en zal dit afmaken.
Deel twee van de kerstmarathon
Deze tweede dag is het een stukje kouder, 7 graden, en ik besluit een lange tight van Jogha aan te trekken. Daarboven draag ik weer een thermoshirt met natuurlijk de foute kersttrui. Ook gebruik ik wederom de Flipbelt voor mijn telefoon en mijn iPod, zodat ik mijn volgers weer op de hoogte kan houden.
Ik begin ambitieus. Ik voel mijn knie wel, maar ik probeer me te focussen op andere dingen. De zon schijnt zelfs, yes! Natuurlijk voel ik ook in Groningen wel wind, maar gelukkig een stuk minder dan gisteren. Het eerste deel gaat erg goed. Ik stop na 6 km voor het nemen van een paar foto’s. Wanneer ik weer wil beginnen, wordt de pijn in mijn knie erger. Ik begin te twijfelen of dit wel verstandig is. Na een paar minuten ebt de pijn wat weg en kan ik wel weer goed doorlopen.
Vlak op de helft gaat mijn lichaam echt protesteren. Ik voel me erg vermoeid alsof ik al 30 km heb gehad. Zal ik opgeven? Dan moet ik alsnog 10 kilometer naar huis wandelen. Hardlopend ben ik veel sneller. Ik zet door. Het laatste stukje probeer ik juist niet zoveel meer te stoppen, want ik merk dat dit het alleen maar zwaarder maakt. Ik voel langzaamaan de runner’s high weer opkomen en ik voel me trots. Wanneer ik thuis kom, heb ik gewoon weer de 21,1 km aangetikt. Ik ben heel erg trots op de prestatie. Gewoon twee dagen achterelkaar een halve marathon en dan ook nog in die foute kersttrui! Ik heb het gedaan!
Op Instagram lees ik dat er heel wat meiden met mij mee hebben gedaan: ofwel een run in foute kersttrui ofwel de kerstmarathon (al dan niet in foute kersttrui). Super! Ik ben trots op jullie. Nu ga ik de komende dagen lekker uitrusten en mijn knie goed verzorgen, zodat ik volgende week officieel kan starten met mijn marathon trainingen voor de marathon van Rotterdam!
Heb jij nog hardgelopen tijdens Eerste en/of Tweede Kerstdag?
*de foute kersttrui heb ik gekregen van Wehkamp